Aby ją prawidłowo przeprowadzić, konieczne jest ustalenie wartości początkowej środka trwałego. Wartość ta z upływem czasu może się zmieniać, w związku z czym warto zbadać, jaka jest relacja pomiędzy wartością rynkową środka trwałego a wartością początkową. Wyjaśniamy jak ustalana jest wartość rynkowa środka trwałego! W SD-Z2 w pozycji "wielkość udziału nabytego w rzeczy lub prawie majątkowym" wypełniłam: dla żony- 1/2, dla matki i siostry po 1/4, odpowiednio przeliczając wartość rynkową nabytej rzeczy . Np. wartość rynkowa samochodu - 15 000 zł, z czego 7500 to spadek do podziału, czyli: wartość spadku żony to 3250 a matki i siostry 1875. W tym celu spadkobierca składa w urzędzie skarbowym wypełniony formularz SD-Z2. W rubryce, w której określić trzeba wartość rynkową nabytej rzeczy lub udziału należy podać określoną Data ustanowienia lokatorskiego prawa do lokalu to 28.02.1970, natomiast umowa o przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo . W sytuacji gdy uzyskamy majątek w drodze dziedziczenia, dla celów opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn ważne jest ustalenie ceny nabytego majątku. W niektórych przypadkach organy podatkowe mogą weryfikować wartość nabytego majątku. Kiedy może to mieć miejsce i jak wygląda procedura z tym związana? Podstawę opodatkowania w razie nabycia majątku w drodze dziedziczenia stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (tzw czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego (art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r., nr 93, poz. 768, z późn. zm., dalej: Wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę (spadkobiercę), jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych - w wysokości tych wkładów (art. 8 się zdarzyć, że organ podatkowy rozpocznie postępowanie podatkowe w celu ustalenia wartości nabytego w drodze dziedziczenia majątku. Jeżeli bowiem spadkobierca nie określił wartości nabytych rzeczy lub praw majątkowych albo wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny naczelnika urzędu skarbowego, wartości rynkowej, organ podatkowy wzywa spadkobiercę do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny. Jeżeli spadkobierca, pomimo wezwania, nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, naczelnik urzędu skarbowego dokonuje jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez nabywcę wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości podanej przez nabywcę, koszty opinii biegłego ponosi spadkobierca (art. 8 ust. 4 Wskazaną wyżej procedurę stosuje się także w sytuacji gdy kilku nabywców (spadkobierców) podało różne wartości tej samej rzeczy lub prawa majątkowego. W orzecznictwie sądowym, np. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 17 czerwca 2008 r., sygn. akt I SA/Łd 318/08 podkreśla się, że przez „wartość ustaloną", o której mowa we wskazanym wyżej art. 8 ust. 4 należy rozumieć nie kwotę wyliczoną w opinii biegłego, ale przyjętą przez organ podatkowy do wymiaru podatku. Oznacza to, że organ podatkowy nie jest związany opinią biegłego, która stanowi jeden z dowodów zgromadzonych w sprawie. Organ podatkowy nie ma więc obowiązku akceptacji opinii biegłego – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w/w wyroku. Jednocześnie WSA w Łodzi podkreślił, że ustalając podstawę opodatkowania należy przyjmować wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych według ich stanu z dnia nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. W/w kryteria powinny być stosowane łącznie, ponieważ w treści art. 7 ust. 1 użyto spójnika „i".VAT 2011 - wszystkie zmiany w jednym miejscuPolecamy: Zwrot VAT za materiały budowlane - poradnik Nie można zatem ustalać podstawy opodatkowania tylko na podstawie stanu rzeczy i praw majątkowych lub na podstawie cen rynkowych odnoszących się do takich rzeczy i praw majątkowych. Dane podane przez spadkobiercę w zeznaniu dotyczącym nabycia spadku odnośnie wartości spadku podlegają sprawdzeniu przez organ podatkowy. Jeśli organ podatkowy uzna, że cena podana przez spadkobiercę nie odpowiada wartości rynkowej organ podatkowy wszczyna procedurę mającą na celu ustalenie wartości rynkowej rzeczy nabytych w drodze dziedziczenia. Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE W sierpniu 2006 r. odziedziczyłam po ojcu mieszkanie, lokaty w bankach i trochę antyków (meble, porcelana, bibeloty). Dopiero w tym roku przeprowadziłam postępowanie spadkowe, a teraz muszę jeszcze rozliczyć podatek, bo nie obejmuje mnie całkowite zwolnienie. Czy mam wpisywać w zeznaniu samo mieszkanie i pieniądze, czy także pozostałe rzeczy? Nie wiem, jak ocenić ich wartość. Czy muszę zlecić wycenę jakiemuś rzeczoznawcy, czy mogę wpisać jakąś orientacyjną wartość mieszkania i antyków? – pyta czytelniczka. Spadkobiercy często mają problem z oceną, ile warte są odziedziczone rzeczy, jeśli nie są to pieniądze. Nie tylko zresztą dla celów rozliczeń podatkowych. Wartość spadku ma znaczenie przy jego dziale, a także przy obliczaniu wartości zachowku. Przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn ( ) nie wymagają jednak zatrudniania specjalistów. Antyki czasami wolne od podatku Zacznijmy jednak od tego, że nie wszystkie rzeczy wchodzące w skład spadku trzeba zgłosić do opodatkowania. Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 9 przedmioty należące do wyposażenia mieszkania, meble, pościel, odzież, bielizna oraz narzędzia pracy przeznaczone do użytku w gospodarstwie domowym są zwolnione z podatku, gdy spadkobierca należy do I lub II grupy podatkowej (bliska i dalsza rodzina zmarłego; patrz ramka). Zwolnieniem objęte są także meble zabytkowe oraz inne zabytkowe ruchomości i kolekcje, ale tylko wtedy, gdy są wpisane do rejestru zabytków lub użyczone muzeum w celach naukowych lub wystawienniczych na minimum 2 lata. Tu nie ma znaczenia, czy i jakie pokrewieństwo łączyło spadkodawcę i spadkobiercę. Na marginesie dodajmy, że dzieła sztuki i rękopisy będące przedmiotem twórczości spadkodawcy także korzystają ze zwolnienia. To samo z materiałami bibliotecznymi, jeżeli spadkodawca zajmował się działalnością naukową, oświatową, artystyczną, literacką lub publicystyczną. Zabytkowa nieruchomość jest wolna od podatku spadkowego tylko wtedy, gdy nabywca należy do I lub II grupy podatkowej, a nieruchomość jest wpisana do rejestru zabytków i konserwowana zgodnie z obowiązującymi przepisami. Z jakiej daty wartość Podstawę opodatkowania stanowi - zgodnie z art. 7 - wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Obowiązek podatkowy powstaje zaś z chwilą przyjęcia spadku. Mamy tu dwie różne daty: datę nabycia spadku i datę jego przyjęcia. Przyjęcie spadku to nie to samo co nabycie. Z przepisów kodeksu cywilnego wynika, że spadkobierca nabywa spadek z chwilą śmierci spadkodawcy, a dokładnie z dniem, w którym dowiedział się o tym, że jest spadkobiercą (art. 924 i 925 Ma jednak jeszcze sporo czasu na podjęcie decyzji, czy spadek przyjmuje (i w jaki sposób) czy też spadek odrzuca, bo np. scheda jest zadłużona. Oświadczenie o przyjęciu lub odrzuceniu spadku powinno być złożone przed sądem lub notariuszem w terminie sześciu miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o nabyciu spadku. Brak w tym terminie jakiegokolwiek oświadczenia spadkobiercy jest równoznaczny z prostym przyjęciem przez niego spadku. To oznacza, że dopiero chwila złożenia oświadczenia o przyjęciu spadku lub chwila, w której upłynął termin do złożenia takiego oświadczenia jest chwilą powstania obowiązku podatkowego. Jest jednak jeszcze jedna możliwość, o której mowa w art. 6 ust. 4 jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. Właśnie z takim przypadkiem mamy do czynienia u czytelniczki, która spadek nabyła w sierpniu 2006 r. jednak zostało to stwierdzone orzeczeniem sądu dopiero po sześciu latach, w 2013 r. Zatem obowiązek podatkowy powstał lub powstanie u niej z chwilą uprawomocnienia się tego orzeczenia. W tej sytuacji podstawą opodatkowania będzie czysta wartość mieszkania oraz innych nabytych rzeczy ustalona według stanu z dnia nabycia spadku w sierpniu 2006 r., a według cen z dnia uprawomocnienia orzeczenia sądu. Majątek jaki był, a nie jaki jest Może się zdarzyć, że w czasie między nabyciem spadku a dokonaniem jego wymiaru, odziedziczony majątek zostanie uszczuplony. Sprzedaż, podarowanie komuś rzeczy z masy spadkowej, ulepszenie ich lub uszkodzenia nie powinny mieć wpływu na wymiar podatku. Należy go liczyć według stanu z dnia nabycia, czyli tak, jakby nic nie ubyło ani nie przybyło. Inaczej jest tylko w przypadku, gdy ubytek rzeczy spowodowany został siłą wyższą np. pożarem, powodzią, kradzieżą. Wtedy do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru. Ewentualne odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru podatku. Pozostaje wyjaśnić, jak ustalić czystą wartość spadku. Z przepisów wynika, że jest to wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów. Zalicza się do nich wartość niespłaconych pożyczek, obciążeń z tytułu służebności, polecenia lub zapisy spadkodawcy, ale także koszty leczenia i opieki w czasie ostatniej choroby spadkodawcy, jeżeli nie zostały pokryte za jego życia i z jego majątku, koszty pogrzebu spadkodawcy, łącznie z nagrobkiem, w takim zakresie, w jakim koszty te odpowiadają zwyczajom przyjętym w danym środowisku, jeżeli nie zostały pokryte z majątku spadkodawcy, z zasiłku pogrzebowego lub nie zostały zwrócone w innej formie. Do długów i ciężarów należą także koszty postępowania spadkowego, wynagrodzenie wykonawcy testamentu, obowiązki wykonania zapisów i poleceń zamieszczonych w testamencie, wypłaty z tytułu zachowku oraz inne obowiązki wynikające z przepisów kodeksu cywilnego dotyczących spadków. Sprawdź, ile co kosztuje Wypełniając zeznanie o nabyciu rzeczy i praw majątkowych spadkobierca powinien wpisać osobno wartość rynkową nabytych rzeczy i praw majątkowych, a osobno długi i ciężary. Wartość rynkową rzeczy i praw majątkowych określa sam spadkobierca, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych (lokat) należy podać w wysokości tych wkładów. Jak ktoś bez specjalistycznej wiedzy ma określić wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych? Nie jest to łatwe, ale nie niemożliwe. Przepis nakazuje oprzeć się o przeciętne ceny stosowane w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia powstania obowiązku podatkowego. Trzeba zatem dowiedzieć się, ile kosztują na rynku rzeczy lub prawa podobne lub takie same. Można wertować ogłoszenia w prasie czy internecie, przejrzeć oferty na portalach aukcyjnych, skorzystać z internetowych wyceniarek. W przypadku antyków można poprosić o wstępną wycenę w antykwariacie. Ekspert wkroczy, gdy się nie zgodzisz z fiskusem Co się stanie, jeśli podatnik nie poda w zeznaniu wartości nabytych rzeczy lub praw majątkowych albo poda wartość niższą niż rynkowa? Urząd skarbowy prześle mu wezwanie do określenia wartości rynkowej lub podwyższenia podanej wartości. Wyznaczy na to termin nie krótszy niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania. Jednocześnie organ podatkowy poda wartość jaka - według jego własnej, wstępnej oceny - będzie wartością rynkową. I wtedy podatnik ma dwa wyjścia: zgodzić się z fiskusem i zapłacić podatek od wartości podanej przez niego albo zignorować jego sugestię. Może też dostarczyć ekspertyzę rzeczoznawcy, która określać będzie wartość rynkową nieruchomości, przedmiotów czy praw. Naczelnik urzędu skarbowego znowu dokona określenia wartości rynkowej, tym razem z uwzględnieniem dostarczonej przez nabywcę wyceny rzeczoznawcy lub też opinii biegłego, którego sam powoła. W tym drugim przypadku koszty sporządzenia opinii mogą obciążyć niepokornego podatnika, ale tylko wtedy, gdy wartość określona przy jej udziale różnić się będzie o więcej niż 33 proc. od wartości podanej przez podatnika. Do której grupy podatkowej należy spadkobierca Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy spadku do osoby, po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. 1) do grupy I zalicza się małżonka, zstępnych (dzieci, także przysposobione, wnuki, prawnuki), wstępnych (rodzice, dziadkowie, pradziadkowie), pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów; 2) do grupy II zalicza się zstępnych rodzeństwa (bratankowie, siostrzeńcy oraz ich dzieci, wnuki itd.), rodzeństwo rodziców (ciotki, wujowie, stryjowie), zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków (szwagrów), małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych. 3) do grupy III zalicza się innych nabywców, partnerów żyjących w nieformalnym związku. Osoby z I grupy podatkowej, które nabyły spadek po 31 grudnia 2006 r. nie muszą wcale płacić podatku, pod warunkiem, że nabycie spadku zgłoszą w urzędzie skarbowym. Grupę tę nazywa się potoczne "zerową grupa podatkową" Na podstawie art. 14 i 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn W związku z tym, że otrzymujemy wiele pytań dotyczących sposobu wypełnienia formularza zgłoszenia otrzymania spadku lub darowizny SD-Z2, postanowiliśmy wyjaśnić, jak należy tego prawidłowo spadku lub darowizny może okazać się problematyczne z uwagi na obowiązek zgłoszenia go do Urzędu Skarbowego, jeśli otrzymany spadek bądź darowizna przekraczają limit zł. Wówczas wymagane jest zgłoszenie do urzędu wypełnionego formularza SD-Z2. Poniżej wyjaśnimy na przykładach, w jaki sposób tego że otrzymujesz w spadku po swoim rodzicu albo poprzez darowiznę od tego rodzica 100 udziałów w spółce z z których każdy przedstawia wartość nominalną 100 zł. Ich łączna wartość nominalna to zł, ale wartość rynkowa to spadku (a więc śmierć spadkodawcy) nastąpiło w dniu 1 stycznia 2019r. Spadek został przyjęty w dniu 1 marca 2019r., a stwierdzenie nabycia spadku w dniu 10 lipca przypadku darowizny załóżmy, że otrzymanie przedmiotu darowizny, a więc udziałów, nastąpiło w dniu 1 stycznia ta nie jest skomplikowana i mimo pewnych wątpliwości, wypełnienie formularza SD-Z2 nie powinno przysporzyć większych problemów. Kliknij w link poniżej, by pobrać instruktarz dotyczący spadku lub darowizny w formacie użyte w poniższych formularzach zostały zastosowane przykładowo i ich ewentualna zbieżność ze stanem rzeczywistym jest przypadkowa. Więcej o tym, jak wypełnić formularz SD-Z2 możesz przeczytać w artykuleDziedziczenie udziałów i deklaracja SD-Z2 – jakie daty wpisać?Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat samego procesu darowania udziałów, przeczytaj na naszym portalu artykuł Przekazanie udziałów następcom – darowizna czy testament?Sebastian Michalak Poświadczenie dziedziczenia to szybszy niż sądowe postępowanie spadkowe sposób potwierdzenia prawa do spadku. Jest też nieco droższy – spadkobiercy muszą zostawić u notariusza kilkaset złotych. Liczą więc na to, że notariusz nie tylko sprawniej niż sąd potwierdzi ich prawa do spadku, ale także zdejmie im z barków załatwienie formalności podatkowych, tak jak to czyni w przypadku innych czynności notarialnych np. przy sporządzeniu aktu notarialnego umowy darowizny czy sprzedaży nieruchomości. Zdarza się, że i sami rejenci niezbyt jasno tłumaczą klientom zawiłości związane z obowiązkami podatkowymi. Naszą czytelniczkę notariusz poinformował, że sporządzi dla niej poświadczenie dziedziczenia, jeśli dostarczy zaświadczenie z urzędu skarbowego, że zapłaciła podatek od spadków i darowizn albo że jest z niego zwolniona. Urząd skarbowy odesłał ją z kwitkiem argumentując, że rozliczenie podatku będzie możliwe dopiero po uzyskaniu poświadczenia dziedziczenia lub postanowienia sądu stwierdzającego nabycie spadku. W efekcie czytelniczka nie wiedziała, co ma zrobić najpierw. Tymczasem z obowiązkiem podatkowym w podatku od spadków i darowizn związane są pewne terminy, ich niedotrzymanie może wywołać negatywne dla spadkobiercy skutki. Uważać powinny zwłaszcza osoby, które zamierzają skorzystać ze zwolnienia podatkowego przewidzianego dla członków najbliższej rodziny spadkodawcy. Fałszywe przekonanie o powinnościach notariusza może przekreślić im szanse na zwolnienie. Kiedy do notariusza ze sprawą spadkową Pozasądowe potwierdzenie nabycia majątku i praw po zmarłym możliwe jest od 2 października 2008 r. na podstawie sporządzonego przez notariusza aktu poświadczenia dziedziczenia. Po zarejestrowaniu w specjalnym publicznym rejestrze prowadzonym przez notariat, akt taki ma identyczną moc jak prawomocne postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku (art. 95j prawa o notariacie). Nie zawsze spadkobierca ma prawo wybrać między sądem a notariuszem. Decyduje o tym data otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy: poświadczenie dziedziczenia jest możliwe tylko dla spadków otwartych od 1 lipca 1984 r. Jeśli spadkodawca zmarł wcześniej, jego potencjalni spadkobiercy muszą iść do sądu. Pewne znaczenie ma także rodzaj testamentu, jakim dysponują spadkobiercy. Do notariusza można dostarczyć wyłącznie testament zwykły (najczęściej własnoręczny spadkodawcy lub sporządzony w formie aktu notarialnego). Oczywiście notariusz poświadczy nabycie spadku także wtedy, gdy nie ma żadnego testamentu i dziedziczenie obywać się musi wedle reguł ustawowych. W kancelarii notarialnej muszą się stawić jednocześnie wszyscy potencjalni spadkobiercy ustawowi i testamentowi albo osoby, na których rzecz spadkodawca uczynił zapisy windykacyjne. Nie może być między nimi sporu np. co do ważności testamentu. Jeśli ujawnią się okoliczności wskazujące, że nie wszyscy potencjalni spadkobiercy są obecni albo że istnieją inne testamenty – notariusz odmówi sporządzenia aktu poświadczenia dziedziczenia. Spadkobiercom pozostanie droga sądowa. Notariusz najpierw sporządza protokół dziedziczenia, który podpisują wszyscy obecni, a następnie akt poświadczenia dziedziczenia, który niezwłocznie rejestruje w elektronicznym rejestrze poświadczeń dziedziczenia. Od tej chwili jest akt jest prawomocny. Ponadto, jak wskazuje art. 95p prawa o notariacie, ilekroć w innych przepisach jest mowa o postanowieniu o stwierdzeniu nabycia spadku, należy rozumieć przez to również zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia. Jeżeli ustawa wyznacza początek lub koniec biegu terminu na dzień uprawomocnienia się postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, należy rozumieć przez to również dzień zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia. Wypis z takiego aktu poświadczenia dziedziczenia może być przesłany urzędowi skarbowemu lub izbie skarbowej, gdy organy takie tego zażądają. Obowiązek podatkowy może powstać jeszcze w kancelarii Osoba, która nabyła po zmarłym jego rzeczy i prawa majątkowe co do zasady musi zapłacić podatek od spadków i darowizn. Obowiązek podatkowy powstaje w chwili przyjęcia spadku, ale jeśli nabycie stwierdzono następnie orzeczeniem sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się takiego orzeczenia. Tak wynika z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Dlatego urzędy skarbowe nie domagają się podatku dopóty, dopóki nabycie spadku przez spadkobiercę nie zostanie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu. Na marginesie dodać trzeba, że żadne przepisy nie nakładają na spadkobierców obowiązku przeprowadzenia postępowania spadkowego. Jeśli jednak spadkobierca kiedykolwiek powoła się przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt nabycia spadku (gdy np. urząd zapyta, skąd ma taki majątek), to w tym samym momencie powstanie po stronie podatnika obowiązek rozliczenia się z podatku od spadku. A jak jest w przypadku poświadczenia dziedziczenia? Kiedy powstaje obowiązek podatkowy? Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie reguluje tej kwestii wprost. Pamiętajmy jednak, że zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia ma skutki prawomocnego postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku. Z tej przyczyny obowiązek podatkowy w podatku spadkowym powstaje w momencie rejestracji takiego aktu. Rejestracji notariusz dokonuje niemal od ręki, zwykle tego samego dnia, w którym akt został sporządzony, więc i obowiązek podatkowy spadkobierców powstanie tego samego dnia. To szybciej niż w przypadku sądowego postanowienia spadkowego, kiedy od wydania orzeczenia trzeba poczekać 2 tygodnie na uprawomocnienie. Ile czasu na rozliczenie Spadek, którego nabycie poświadczył notariusz, spadkobierca musi rozliczyć z fiskusem w ciągu miesiąca od powstania obowiązku podatkowego tj. od zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia. Do zeznania podatkowego na formularzu SD-3 dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania, czyli wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość). Wartość ta musi być ustalona według stanu rzeczy i praw w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Czy koszty związane z poświadczeniem dziedziczenia można zaliczyć do długów i ciężarów i w ten sposób zmniejszyć podatek? Ustawa o podatku od spadków i darowizn tego nie precyzuje. Pozwala zaliczyć do długów i ciężarów koszty postępowania spadkowego, ale pod tym pojęciem rozumieć należy postępowanie przeprowadzone przed sądem. Skoro jednak akt poświadczenia dziedziczenia jest alternatywą dla sądowego potwierdzenia nabycia spadku, to przez analogię dopuszczalne powinno być odliczenie kosztów poniesionych w związku z uzyskaniem tego aktu od podstawy opodatkowania. Lepiej jednak, zapytać o taką możliwość urząd skarbowy. Jak wynika z ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek składania zeznania podatkowego nie dotyczy przypadków, w których podatek jest pobierany przez płatnika. Jednak notariusz nie jest płatnikiem podatku spadkowego. Nie ma zatem obowiązku pobierać podatku od spadkobierców i odprowadzać go do urzędu skarbowego. Nie ma też prawa uzależniać dokonania czynności notarialnej (sporządzenia aktu poświadczenia dziedziczenia) od dokonania przez podatnika zapłaty podatku. Zwolnienia z podatku trzeba dopilnować samemu Zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn niektórzy spadkobiercy mogą być zwolnieni z podatku od spadku. Do tej uprzywilejowanej grupy należą najbliżsi zmarłego: małżonek, dzieci, wnuki, prawnuki, rodzice, dziadkowie, pasierb, rodzeństwo, ojczym i macocha. Warunkiem skorzystania ze zwolnienia jest zgłoszenie nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie sześciu miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku. Ustawa znowu nie wspomina w tym miejscu o akcie poświadczenia dziedziczenia, ale jak wynika z przepisów prawa o notariacie, trzeba zastosować tu analogię i zgłosić nabycie spadku w ciągu 6 miesięcy od zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia. Osoby, które nie zgłoszą nabycia spadku lub zrobią to po terminie, tracą prawo do zwolnienia i muszą zapłacić podatek na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej. Przepis art. 4a ust. 4 mówi, że zgłoszenia nabycia majątku nie trzeba dokonywać, gdy następuje ono na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego. Wydawać by się mogło, że przepis ten zwalnia spadkobierców z obowiązku zawiadamiania urzędu skarbowego o nabyciu spadku, gdy nabycie spadku potwierdza akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza. Takie przekonanie jest jednak mylne i to z dwóch powodów. Po pierwsze poświadczenie dziedziczenia nie następuje w drodze umowy, a po drugie akt poświadczenia nie jest aktem notarialnym w rozumieniu przepisów prawa o notariacie. Z tego powodu wyłącznie spadkobiercę obciąża obowiązek zgłoszenia nabycia spadku, jeśli zamierza skorzystać ze zwolnienia podatkowego. W tym celu spadkobierca składa w urzędzie skarbowym wypełniony formularz SD-Z2. W rubryce, w której określić trzeba wartość rynkową nabytej rzeczy lub udziału należy podać określoną samodzielnie, szacunkową wartość tej rzeczy lub udziału. Urzędy skarbowe raczej nie weryfikują podanych wartości, gdy zgłoszenie składa osoba zwolniona z podatku spadkowego.

sd z2 wartość rynkowa nabytej rzeczy